تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan

تهران سال‌هاست که از سیاستی روشن برای ساخت مسکن طبقه‌ی متوسط بی‌بهره است. تصمیم‌سازان، بی‌آنکه به ظرفیت‌ها و نیازهای واقعی شهر بیندیشند، میدان را به مردم سپرده‌اند تا هرکس به سود خویش سیاست ساخت‌وساز را رقم زند.
در غیاب سیاست‌های کلان، پدیده‌ای به نام «مشارکت در ساخت» زاده شد؛ معادله‌ای میان مالک و سازنده، جایی‌که ارزش زمین در یک‌سو سنگینی می‌کرد و ناتوانی از خرید آن در سوی دیگر. سازنده با امید به سودی تدریجی، سرمایه‌اش را گام‌به‌گام وارد پروژه می‌کرد تا در پایان، بخشی از بنا را نه به‌عنوان خانه، که به‌منزله‌ی دستمزد خود تصاحب کند. اما خانه تقسیم‌پذیر نیست، و همین ناتوانی در تقسیم، بذر اختلاف را میان دو سوی این قرارداد می‌پاشید.
در این میان، معمار به داوری فراخوانده شد تا با زبان فرم و تراز نقشه، عدالت را میان واحدهایی برقرار کند که باید کمیت و کیفیتی برابر می‌داشتند. چنین بود که شهر به تدریج آینه‌ی تقارن شد؛ تکراری از خود، ساختمانی کنار ساختمانی دیگر، چهره‌هایی بی‌تفاوت و هم‌قد و قامت. پروژه زمرد تلاشی است برای گریز از این دور باطل؛ کوششی برای یافتن سازشی میان منافع و معنا. در اینجا، بالکن‌ها دست یاری به هم داده‌اند و در میانه‌ی بنا گرد آمده‌اند تا با تغییر جنس و جایگاهشان، پیوندی تازه میان درون و بیرون، میان پنجره و نفس شهر بیافرینند.
تعریفی نو از هم‌نشینی نور و سایه، خلوت و حضور — زمرد، تجربه‌ی دوباره‌ی زیستن در میان تکرار است.

Zomorod Residential Building

Type: Residential
Location: Tehran
Year: 2020
Status: complete
Principal Architect: Alireza Sherafati - Pantea Eslami
Project Manager: Shiva Sabzevari
Client: Private Sector
Supervisor: Jouya Javanshad
Design Team: Anahita Jam – Faranak Faregh Defaei – Shiva molave – Bahareh Khodajou - Anahita Dakhili
Graphic Designer: Parinaz Torkian
Visualization: Mandana Bonyadlou (Exterior Rendering) - Navid Abbasian(Interior Rendering) – Saman Soleymaniha(Interior Rendering)
Videographer: Red leaf – Parham Raoufi
Photographer: Parham Raoufi
Structural Consultant:  Kamrani Rad
Mechanical Consultant: Ali Ghanizadeh
Electrical Consultant: Ali Piltan